امشب دلم گرفته غمی بزرگ در وجودم موج

 

میزنه غمی که تکرار بیانش دیگران را خسته از

 

من کرد منی که غرورم به محکمی کوهی

 

 

استوارست .... من از ترحم گریزانم

 

خواستن_توانستن= تمام بودن من

 

 

تموم انسانیت+محرومیت از عشق(ترنس)=ترحم

 

بیخردان

 

 

دلم گرفته از مردمی که سراسر محرومند و برای

 

یک زخم کوچیک ترحم میکنند

 

 

ثروت یک انسان: شعور، فهم ،درک،عاطفه،

 

ایمان حقیقی،صداقت،وفاداری

 

و فقر یک انسان:خودبینی و عدم احساس

 

من در تاریکی گرفتار شدم و مردمان دیگر در سراب

 

آرزوهای خود... چه حیرت انگیز! مساوی شدیم.

 

سخت زندگی رو میگذرونم در قفسی که ساخته

 

شده از جنس زن ... پسر بیچاره نه آرزویی داری

 

نه عشقی مرد وجودش پنهان شده و این قفس

 

مانع رسیدن او به آرزو شد

 

 

امشب ماه من پیدا نیست

 

 

من که هر شب در

 

آسمان برایش غزل عشق می خوندم

 

پس کجاست ماه من؟!

 

به کدامین ستاره پر نور دل بست که من از یادش

 

رفتم! ماه من بیخبر رفت و غزل نا تمام ماند

 

کاش ماه من میدونست که من هرشب فقط به او

 

می نگرم نه به ستاره های دلفریب چشمک زن

 

امشب درد من سنگین تر از همه ی شبهاست

 

گمشده ای دارم........ خدایاااااااااااااااااااااااا

 

حتی ماه آسمون خدا هم به من وفا نکرد

 

عزیز دل من، ماه من، بمن دل نبستی

 

من دلبستنی نیستم دوست داشتنی نیستم

 

ماه من نمیخوام در تاریکی من حرومت کنم

 

هرشب که برایت غزل عشق میخوندم تو فقط

 

نگاهم میکردی و حرفی نمیزدی

 

من از معصومیت نگاهت بغض کردم

 

نمیدونستی چقدربهت دل بستم

 

دلت میخواست بگی من سهم تو نیستم

 

اما نگفتی ..........

 

چقدر امشب غمگینم حتی دیگر ماه هم در

 

آسمان خدا ندارم

 

ای خاک تو آغوشت رو برایم باز کن به

 

انتها رسیده ام

 

غمی در سینه سنگین است

 

گله از کسی نخواهم کرد تموم زندگیم

 

گله از روزگار بی عدالت است

 

من خاک پای تموم عزیزانی ام که به تنهاییم

 

سلام کردند گرچه  رهایم کردن

 

 

رفتن بهانه نمی خواهد اراده می خواهد

 

 

من در نبرد این واژه اراده ام همیشه زیر صفر است!

 

 

دل دادن آسان و دل کندن سخته

 

 

و اینروزها آسان دل دادن و آسان دل کندن مفهوم

 

 

انسانیت شد!

 

 

و جمله ی "دوستت دارم" یک عادت

 

 

 

وجود پر از تکرارم زجری شد برای عزیزانم که هرگز

 

 

نتونستند خوبیهای منو باور کنند گرچه شاید

 

 

بدترینها بودم و بهترینها در انتظارشانند

 

 

آرزو می کنم که بهترینهایشان قدرشان را بدانند و

 

 

هرگز تنهایش نگذارند

 

 

ای دل من  باور کن تو مرد تنهای زمینی

 

غرورت رو بشکن اشک بریز خودم در

 

آغوشت میگیرم

 

 

 

 

 

 

شریعتی:

راز عشق ورزیدن به هر چیز درک این جمله است..

روزی شاید از دست برود!!!

 

 

3........2........

1

شمارش معکوس.........

 

صدای ضربان قلب ..........

 

همه در اظطراب تولد من

 

 

صدای تیک تاک ساعت آهنگ

 

 

غم انگیز  تولد من بود

 

 

ناگهان صدای گریه ای

 

 

سکوت فرا گرفته را شکست

 

یک ترنس ftm چشم به جهان

 

گشود

 

 

اشکهای جاری از چشمان پدرم

 

اشک شوق نبود اشک غم بود

 

به او الهام شده بود که فرزندش

 

رها شده در آغوش غمی بزرگ است

 

چه اتفاق بدی افتاد.....................

 

اسم انتخاب شد اسمی بیگانه

 

با وجودم

 

گریه ام پایانی نداشت

 

 

عجب بچه ی لجبازی!

 

................................

 

بزرگ شدم... بزرگ و بزرگ تر...

 

وارد دنیای نوجوانی

 

که جز معلق بودن چیزی حس نکردم

 

این دوره برایم ارمغانی جز غم نبود

 

گذشت....................

 

در میان دخترانی زندگی کردم که از

 

جنسشان نبودم ولی اجباری از قانون

 

طبیعت بود

 

اسیر تنی شدم که هر روز جوابگوی

 

هزاران نگاه بیگانه ام

 

نگاه مردمی که برایشان مجهولم

 

مردمی که به جای اینکه به تاریکی

 

 

شمع روشن کنند لعنت میفرستند!

 

 

از نگا ها خسته ام

 

 

و گاهی از ترحم

 

عده ای که به ما ترحم میکنند غافلند

 

که دنیا انعکاس ترحم هاست

 

او که به درد ما میخندد غافل است

 

که در

 

همین لحظه دیگری در حال تمسخر

 

اوست

 

و خودش نمیداند

 

خدایا تو که در وجودمان غیرت،

 

وفا،

 

صداقت

 

 

و پاکی گذاشتی چرا ترنس آفریدی؟

 

 

من در تکرار این عذاب هر روز درد

 

میکشم

 

آفرینش ما اونقدر به غم کشیده شد

 

 

که حتی باید از لات های خیابونی

 

 

هم  معذرت خواهی کم که ترنس

 

 

شدم! آقا شما به بزرگواریت ببخش!

 

 

زندگی حق توست نه من

 

 

عجب واقعه تاسف باری !

 

 

چقدر سخته با این شرایط زیستن

 

 

 

و چقدر سخت تر این داستان رو به

 

 

 

تصویر کشیدن

 

 

به گفته ی دکتر شریعتی که فرمودن:

 

 

خدایا کفر نمی گویم پریشانم

 

 

چه می خواهی تو از جانم؟

 

 

مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی

 

خداوندا تو مسئولی

 

 

خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن

 

در این دنیا چه دشوار است

 

 

چه زجری می کشد آنکس که انسان است

 

و از احساس سرشار..............

 

 

و مادرم این روزها همیشه اینو برام

 

 

می خونه و همیشه زمزمه میکنه

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.